Een sprookje, maar dan nét even anders

Afgelopen week mocht ik als loco-burgemeester aanwezig zijn bij de primaire van ‘Lang en gelukkig’. Een sprookje, maar dan nét even anders. De liefde tussen Assepoester en de prins bleek niet echt: de prins viel bij nader inzien toch op mannen. En Roodkapje werd verliefd op de wolf. De vaste cast van het toneelstuk werd gevormd door de Theatergroep Flexibel. Een groep van 26 volwassenen met een verstandelijke beperking die bij Cultuurhuis Wherelant lessen volgen in theater.

Voor een uitverkochte zaal in theater De Purmaryn werd de voorstelling gespeeld waar twee jaar intensief aan gewerkt is. Ik vond het indrukwekkend om te horen hoe deze productie tot stand is gekomen. De acteurs van Flexibel hebben de samenwerking gezocht met mensen die zij nog niet kenden. Met mensen uit het onderwijs, het bedrijfsleven en nog heel veel meer inwoners van Purmerend die op hun pad kwamen. Alle gastrollen werden door mensen uit de stad gespeeld. Via theater en spel gaat Flexibel zo de verbinding aan. Een prima manier om nieuwe vrienden te maken en om gewoon mee te doen in de samenleving.  

Het was een avond waarin niemand anders was. Of moet ik zeggen een avond waarin iedereen anders was? Want er gebeurde op het podium zo veel met zo veel verschillende mensen. En iedereen deed waar hij goed in was. De acteurs van Flexibel speelden vol overgave hun rol. De andere acteurs souffleerde als dat nodig was op een manier die ondersteunend en vanzelfsprekend was. Ik zou willen dat we zo altijd in de samenleving zo met elkaar omgaan als iemand even hulp nodig heeft. De regisseur trad op als verteller en paste het verhaal aan op het moment dat iemand op moest komen, maar er nog even niet klaar voor was. En het publiek genoot met volle teugen, lachte en klapte hard. Gezelligheid, trots en de saamhorigheid was voelbaar in de zaal. In het hele theater.       

Kunst, cultuur en theater moet voor iedereen toegankelijk zijn. Dat dit kan heeft deze productie laten zien. Een fantastische groep acteurs met een verstandelijk beperking, die door middel van kunst en cultuur meedoen in de samenleving, samen met andere Purmerenders. Een verrijking voor iedereen en een cultuuraanbod waar we trots op mogen zijn.